Wieteke • 26 mei 2025

Authentiek zijn kun je niet inplannen (en ja, dat móet even gezegd worden)

door Wieteke, zonder ringlamp en met een koffievlek op d’r trui




Er is iets raars aan de hand op LinkedIn.
Iedereen roept dat we “onszelf” moeten zijn.
Dat authenticiteit verkoopt.
Dat mensen échte mensen willen zien.

Maar wat krijgen we dan?
Twaalf keer per dag een post met de zin:
“Ik vond dit spannend om te delen…”
Gevolgd door een perfect gecureerde carousel, en een foto in kleermakerszit met een cappuccino en een zelfvoldane blik richting het raam.

Laat me je even wakker schudden:
Authenticiteit is geen strategie.
Het is geen cursus.
Je kunt geen “word je authentieke zelf in 4 modules”-traject verkopen.
Je kunt geen salespage schrijven over jezelf zijn.

Waarom niet?

Omdat je iets niet kunt worden wat je al bént.
En als je het moet aanleren, is het per definitie niet echt.

Iedereen en z’n ringlamp is tegenwoordig ‘echt’

Ik kijk jou aan.
Jij, met je contentplanner vol “kwetsbare momenten” die netjes op dinsdagochtend om 10:02 online gaan.
Jij, die precies weet welke emoties scoren en daar een ‘authentiek’ sausje overheen giet.

Je bent niet jezelf.
Je bent een template met een persoonlijk tintje.

En weet je wat het met mij doet?

Ik geloof het niet meer.
Ik vertrouw je tranen niet als ze op beeld perfect vallen.
Ik geloof je kwetsbaarheid niet als je foto wél is bewerkt.
Ik zie door de oprechtheid heen als hij eindigt met:
“Voel jij dit ook? Boek nu m’n sessie.”

Echt is niet mooi, niet strategisch, niet gepland

Echt is:
In je badjas op stories verschijnen omdat je vandaag de energie niet hebt voor mascara
Een story opnemen waarin je per ongeluk “fuck dit alles” mompelt terwijl je kind op de achtergrond schreeuwt
Toegeven dat je geen content wist te verzinnen maar tóch iets wilde delen omdat je koppie vol zit
Eerlijk zeggen: “Ik weet het ff niet. Alles loopt. Maar ik loop op m’n tandvlees.”

Echt is NIET:
Je rommel netjes kaderen in een “kwetsbaar moment”
Je chaos gladstrijken tot er nog net een lesje in past
Je onzekerheid gebruiken als haakje voor een upsell

Dus hoe werkt het wél?

Wil je wél iets posten wat écht is?

Post dan:

  • Een foto van je bed dat niet opgemaakt is met de caption: “Vandaag begin ik hier. En dat is oké.”
  • Een voice memo waarin je moppert over je eigen gebrek aan discipline
  • Een tekst zonder hoofdletters, komma’s of conclusies, omdat je even nergens zin in hebt
  • Een post waarin je zegt: “Ik voel me fucking jaloers op mensen die nu succesvoller zijn dan ik. Punt.”

Echtheid is niet mooier maken.
Echtheid is niet raak communiceren.
Echtheid is gewoon… jij. Zonder de glanslaag.

Durf jij je template in de prullenbak te gooien?

We zijn allemaal mensen.
Met wallen, puistjes, stemmingswisselingen en kinderbroodtrommels die we alweer vergeten zijn.
We proberen te shinen op een app die vooral ons ego voedt – maar ondertussen hunkeren we naar echte connectie.

Dus gooi die nep-authenticiteit het raam uit.
Post vandaag eens iets zó echt dat het geen likes oplevert maar wel zuchten van herkenning.

Want eerlijk?
De wereld heeft geen behoefte aan nóg een ‘echte’ coach met een contentstrategie.
De wereld heeft behoefte aan jou. Zonder script.

Durf jij het aan om eens niks te verkopen, niks te bewijzen en gewoon mens te zijn op LinkedIn?
Laat je ongefilterde gedachte achter in de reacties.
Of niet. Ook goed.

door Wieteke 27 oktober 2025
Iedereen heeft wel eens een business-dip, maar hoe kom je eruit? In deze blog neem ik je mee in hoe je jouw soort dip identificeert én hoe je het oplost.
door Wieteke 21 juli 2025
Dit jaar voelde qua ondernemen enorm stroperig. Door alle toestanden ging ik in mijn hoofd zitten en vergat ik een essentieel ding: voelen. Voelen wat goed voelt, voelen waar mijn energie zit, voelen wat ik te doen heb. En precies dit onderdeel in ondernemen (en leven) is waar ik op gebouwd ben: mijn onderbuikgevoel. Ik ging denken, en da's funest. Door te denken dacht ik te denken (wat een zin ook HAHA) dat ik een bepaalde richting op te moeten. Dat was nu eenmaal een pad die ik had gekozen, en dat moest ik volhouden he.. Eindstand: zo leeggetrokken van energie dat ik zelfs bereid was alles over boord te gooien en te stoppen. Ik voelde me huilerig, tegen het overspannen aan. Tot er ergens een belletje begon te rinkelen. Sinds maart sta ik een grotere ondernemer bij. Veel producten, veel bereik, veel mensen om te helpen. Ik begon ooit als VA, en langzamerhand verkocht ik mezelf niet meer als zodanig om meer richting coaching te gaan. Ik bleef wel onder de radar VA, want ik had nog 2 klanten die ik al jaren bijstond. De combinatie vond ik namelijk megafijn: uitvoerend en lekker actief meedenken. Ik stopte met mezelf als VA aanbieden, omdat ik dacht dat het zo hoorde. Misschien omdat VA wellicht als 'minder' overkwam, als hulpje. Maar ik kon niet meer verkeer denken dat dit. Dit werk voelt als een hobby. Ik krijg enorm veel energie van troubleshooten, klanten helpen, de hele backoffice bestieren, meedenken in strategische keuzes, productverkoop, de hele reutemeuteut. Alles waar ik goed in ben, komt erin samen. Ik mag coachen, uitvoeren, signaleren, klanten helpen en een ondernemer kneiterhard zien groeien. Why in the foeeeecking hell zou dat als 'minder' moeten worden gezien? Zeker als het mij gelukkig maakt. En precies daar sloeg ik een oude overtuiging zelf aan Diggele. Een VA is zoveel meer dan een hulpje. Het is de stabiele achterkant van een bedrijf in alle facetten, en dat zou zóveel meer credits mogen krijgen. En dat is wat ik ga doen: 1: Ik bied mezelf weer aan als VA. Naast een ondernemer staan en samen het bedrijf kneiterhard laten groeien. Het bedrijf zo goed leren kennen dat ik precies weet hoe en welke stappen er gezet moeten worden, en deze ook direct inzetten. HEERLIJK. Je leest er meer over via deze pagina . Kleine sidenote: beperkt plek, mocht je met me willen samenwerken. 2: Ik zet de VA Visvijver op z'n kop. VA's verdienen meer dan alleen een platform en de term 'hulpje'. Ik ga de ondernemerswereld laten zien hoe onmisbaar VA's zijn, en VA's trainen om nog beter ondernemers van dienst te kunnen door zelf te groeien als mens en ondernemer. Pfoe. Het voelt zó opluchtend om weer te luisteren naar mijn gevoel. Want iets is nooit een stap terug als je er gelukkig van wordt. Iedere dag weer mag je keuzes maken. Vergeet dat nooit. Ga ik dat ook doen. Liefs, Wiet
door Wieteke 24 juni 2025
VA worden? Dan draag je een bedrijf. Geen smoothie in een kokosnoot op het strand. Er verschijnen tegenwoordig meer VA’s op LinkedIn dan paddenstoelen in een nat bos. En eerlijk? Dat is niet per se een probleem. Het VA-vak is booming – logisch, met al die ondernemers die online groeien en hulp zoeken. Maar wat me wél zorgen baart, is hoe luchtig sommige mensen erover denken. 'Ik heb geen ervaring, maar ik wil wel VA worden. Lekker vrij zijn, beetje mailtjes beantwoorden, misschien een Insta-postje doen. Ik ga gewoon een training volgen.' Wacht. Wat? Even heel duidelijk: als VA draag je iemands bedrijf. En dat is geen speelveld voor mensen die ‘even wat willen proberen omdat ze vanaf Bali werken wel leuk lijkt’. VA worden is niet zomaar iets Een Virtual Assistant ondersteunt ondernemers. Maar dan niet met een bakje koffie en een “succes vandaag”. Nee, je zit in hun systemen. In hun inbox. In hun agenda. Je plant hun lanceringen. Je beheert klantdata. Soms help je zelfs mee met financiële processen. Als jij een fout maakt, voelt je klant dat in z’n omzet. Als jij niet communiceert, voelt je klant dat in z’n stressniveau. Als jij iets toezegt wat je niet waar kunt maken, dan voelt je klant dat in z’n vertrouwen. Jij bent een verlengstuk van het bedrijf. Geen stagiair. Geen hobbyist. Geen iemand-die-maar-wat-doet. Werken als Virtual Assistant vraagt skills én besef Je hoeft niet alles te kunnen, maar je moet wél weten wat je doet. Een paar belangrijke basics als je VA wilt worden: Begrijp hoe een bedrijf werkt. Niet alleen jouw taken, maar het geheel. Weet hoe je communiceert: proactief, duidelijk en op tijd. Heb een basis in tools (denk aan planningtools, CRM-systemen, e-mailmarketing). Weet waar jouw grens ligt – en durf daar eerlijk over te zijn. Een goede VA weet: ik hoef niet alles te kunnen, maar ik moet wel 100% betrouwbaar zijn in wat ik wél aanbied. Online werken is géén excuus voor vrijblijvendheid Er heerst een beetje een misverstand dat je als VA lekker losjes werkt. Dat je vanachter je laptop in een koffietentje de boel een beetje regelt. En dat je dan ook nog vrijheid, passief inkomen en locatie-onafhankelijkheid “krijgt”. Nee hoor. Vrijheid krijg je niet. Die verdien je door verantwoordelijkheid te nemen. En dát is wat veel starters onderschatten. Want ja, je kunt een training volgen. En ja, je kunt starten zonder 10 jaar werkervaring. Maar je kunt níét zomaar de achterkant van iemands bedrijf binnensluipen omdat je denkt dat het ‘wel leuk lijkt’. Dit vak verdient meer respect Het vak van VA is niet alleen booming – het is ook cruciaal. Goede Virtual Assistants zorgen ervoor dat bedrijven kunnen schalen, groeien en ademen. Ze bouwen systemen, structureren chaos, houden de energie hoog én zorgen ervoor dat ondernemers niet gillend onder een bureaublad verdwijnen. Dat is geen bijbaan, dat is een VAK. Wil je VA worden? Mooi. Start je net? Super. Maar weet wél waar je instapt. En doe het met respect voor het vak, je klant én jezelf. Je draagt geen smoothie in een kokosnoot op het strand. Je draagt een bedrijf. En dat is geen licht klusje – dat is powerwerk.