Authentiek zijn kun je niet inplannen (en ja, dat móet even gezegd worden)



Er is iets raars aan de hand op LinkedIn.
Iedereen roept dat we “onszelf” moeten zijn.
Dat authenticiteit verkoopt.
Dat mensen échte mensen willen zien.

Maar wat krijgen we dan?
Twaalf keer per dag een post met de zin:
“Ik vond dit spannend om te delen…”
Gevolgd door een perfect gecureerde carousel, en een foto in kleermakerszit met een cappuccino en een zelfvoldane blik richting het raam.

Laat me je even wakker schudden:
Authenticiteit is geen strategie.
Het is geen cursus.
Je kunt geen “word je authentieke zelf in 4 modules”-traject verkopen.
Je kunt geen salespage schrijven over jezelf zijn.

Waarom niet?

Omdat je iets niet kunt worden wat je al bént.
En als je het moet aanleren, is het per definitie niet echt.

Iedereen en z’n ringlamp is tegenwoordig ‘echt’

Ik kijk jou aan.
Jij, met je contentplanner vol “kwetsbare momenten” die netjes op dinsdagochtend om 10:02 online gaan.
Jij, die precies weet welke emoties scoren en daar een ‘authentiek’ sausje overheen giet.

Je bent niet jezelf.
Je bent een template met een persoonlijk tintje.

En weet je wat het met mij doet?

Ik geloof het niet meer.
Ik vertrouw je tranen niet als ze op beeld perfect vallen.
Ik geloof je kwetsbaarheid niet als je foto wél is bewerkt.
Ik zie door de oprechtheid heen als hij eindigt met:
“Voel jij dit ook? Boek nu m’n sessie.”

Echt is niet mooi, niet strategisch, niet gepland

Echt is:
In je badjas op stories verschijnen omdat je vandaag de energie niet hebt voor mascara
Een story opnemen waarin je per ongeluk “fuck dit alles” mompelt terwijl je kind op de achtergrond schreeuwt
Toegeven dat je geen content wist te verzinnen maar tóch iets wilde delen omdat je koppie vol zit
Eerlijk zeggen: “Ik weet het ff niet. Alles loopt. Maar ik loop op m’n tandvlees.”

Echt is NIET:
Je rommel netjes kaderen in een “kwetsbaar moment”
Je chaos gladstrijken tot er nog net een lesje in past
Je onzekerheid gebruiken als haakje voor een upsell

Dus hoe werkt het wél?

Wil je wél iets posten wat écht is?

Post dan:

• Een foto van je bed dat niet opgemaakt is met de caption: “Vandaag begin ik hier. En dat is oké.”
• Een voice memo waarin je moppert over je eigen gebrek aan discipline
• Een tekst zonder hoofdletters, komma’s of conclusies, omdat je even nergens zin in hebt
• Een post waarin je zegt: “Ik voel me fucking jaloers op mensen die nu succesvoller zijn dan ik. Punt.”

Echtheid is niet mooier maken.
Echtheid is niet raak communiceren.
Echtheid is gewoon… jij. Zonder de glanslaag.

Durf jij je template in de prullenbak te gooien?

We zijn allemaal mensen.
Met wallen, puistjes, stemmingswisselingen en kinderbroodtrommels die we alweer vergeten zijn.
We proberen te shinen op een app die vooral ons ego voedt – maar ondertussen hunkeren we naar echte connectie.

Dus gooi die nep-authenticiteit het raam uit.
Post vandaag eens iets zó echt dat het geen likes oplevert maar wel zuchten van herkenning.

Want eerlijk?
De wereld heeft geen behoefte aan nóg een ‘echte’ coach met een contentstrategie.
De wereld heeft behoefte aan jou. Zonder script.

Durf jij het aan om eens niks te verkopen, niks te bewijzen en gewoon mens te zijn op LinkedIn?
Laat je ongefilterde gedachte achter in de reacties.
Of niet. Ook goed.